سلامتی

هفت قمر ماالی آلمیدا اثر Shehan Karunatilaka

The Seven Moons of Maali Almeida که در فهرست نهایی جایزه بوکر قرار گرفته است، داستان جادویی یک عکاس جنگی را روایت می کند که ظاهراً در یک دفتر ویزای آسمانی مرده از خواب بیدار شده است. در زندگی پس از مرگ، که توسط غول‌ها احاطه شده است، هفت قمر دارد تا با مرد و زنی که بیشتر دوستش دارد تماس بگیرد. داوران بوکر می‌گویند: رمان «در برابر دیدگاهی گسترده و سورئال از جنگ‌های داخلی سریلانکا سرشار از انرژی، تصاویر و ایده‌هاست». گاردین می‌گوید که این رمان «شوخ طبعی و سوررئالیسم مرده‌های نیکلای گوگول یا استاد و مارگاریتا اثر میخائیل بولگاکف را به یاد می‌آورد... کاروناتیلاکا عدالت هنری را در دوره‌ای وحشتناک از تاریخ کشورش رعایت کرده است». نکته های کوچک زبان آموزی

مستعمره اثر آدری مگی

جان سلف در تایمز می نویسد: «مستعمره شامل انبوهی از خانواده ها، بر روی زنان و مردان، در جوامع روستایی است که بسیاری از آن ها در سطح ظاهر می شوند، مانند سوسو زدن یک لبخند یا کوسه در آب». این رمان یک تابستان را در جزیره‌ای کوچک در سواحل ایرلند به تصویر می‌کشد. دو بازدیدکننده مجزا - یک هنرمند و یک زبان شناس، که هر دو به دنبال کشف حقیقت و ماهیت مکان هستند - ساکنان جزیره را مجبور می کنند تا ارزش ها و خواسته های خود را زیر سوال ببرند. فایننشال تایمز می‌نویسد: «ریاضت‌کش و خشن، کلنی رمانی است درباره چیزهای بزرگ و مهم».

آخرین مرد سفید اثر محسن حمید

حمید از نویسنده‌ی بنیادگرای بی‌میل (2007) و کتاب خروجی غرب (2017) که در فهرست کوتاه بوکر قرار گرفته است، از مسخ کافکا وام گرفته تا با تخیل، نژاد و نژادپرستی را از طریق شخصیت آندرس، مردی سفیدپوست که در یک شهر کوچک ایالات متحده زندگی می‌کند، در نظر بگیرد. ، که یک روز صبح از خواب بیدار می شود و متوجه می شود که پوستش تیره شده است. همانطور که آندرس شروع به مواجهه با تعارض در زندگی و روابط خود می کند. و با پیروی از مردم بیشتر و بیشتر، خشونت و ناآرامی در خیابان ها فوران می کند. واشنگتن پست می‌نویسد: «آخرین مرد سفیدپوست برای رمانی که کارکردها و پیش‌فرض‌های نژادپرستی را بررسی می‌کند، داستانی امیدوارکننده است. The Last Man White "رمان کوتاهی از جملات بسیار طولانی" است که به گفته گاردین، "[یک] داستان تمثیلی عجیب و زیبا... به طرز قانع کننده ای خواندنی و به طرز عجیبی موزیکال، گویی به عنوان نوعی داستان عامیانه برای نسل های آینده بازگو می شود. " اخبار و تازه های تکنولوژی و وب

هفت قمر ماالی آلمیدا اثر Shehan Karunatilaka

The Seven Moons of Maali Almeida که در فهرست نهایی جایزه بوکر قرار گرفته است، داستان جادویی یک عکاس جنگی را روایت می کند که ظاهراً در یک دفتر ویزای آسمانی مرده از خواب بیدار شده است. در زندگی پس از مرگ، که توسط غول‌ها احاطه شده است، هفت قمر دارد تا با مرد و زنی که بیشتر دوستش دارد تماس بگیرد. داوران بوکر می‌گویند: رمان «در برابر دیدگاهی گسترده و سورئال از جنگ‌های داخلی سریلانکا سرشار از انرژی، تصاویر و ایده‌هاست». گاردین می‌گوید که این رمان «شوخ طبعی و سوررئالیسم مرده‌های نیکلای گوگول یا استاد و مارگاریتا اثر میخائیل بولگاکف را به یاد می‌آورد... کاروناتیلاکا عدالت هنری را در دوره‌ای وحشتناک از تاریخ کشورش رعایت کرده است». نکته های کوچک زبان آموزی

مستعمره اثر آدری مگی

جان سلف در تایمز می نویسد: «مستعمره شامل انبوهی از خانواده ها، بر روی زنان و مردان، در جوامع روستایی است که بسیاری از آن ها در سطح ظاهر می شوند، مانند سوسو زدن یک لبخند یا کوسه در آب». این رمان یک تابستان را در جزیره‌ای کوچک در سواحل ایرلند به تصویر می‌کشد. دو بازدیدکننده مجزا - یک هنرمند و یک زبان شناس، که هر دو به دنبال کشف حقیقت و ماهیت مکان هستند - ساکنان جزیره را مجبور می کنند تا ارزش ها و خواسته های خود را زیر سوال ببرند. فایننشال تایمز می‌نویسد: «ریاضت‌کش و خشن، کلنی رمانی است درباره چیزهای بزرگ و مهم».

آخرین مرد سفید اثر محسن حمید

حمید از نویسنده‌ی بنیادگرای بی‌میل (2007) و کتاب خروجی غرب (2017) که در فهرست کوتاه بوکر قرار گرفته است، از مسخ کافکا وام گرفته تا با تخیل، نژاد و نژادپرستی را از طریق شخصیت آندرس، مردی سفیدپوست که در یک شهر کوچک ایالات متحده زندگی می‌کند، در نظر بگیرد. ، که یک روز صبح از خواب بیدار می شود و متوجه می شود که پوستش تیره شده است. همانطور که آندرس شروع به مواجهه با تعارض در زندگی و روابط خود می کند. و با پیروی از مردم بیشتر و بیشتر، خشونت و ناآرامی در خیابان ها فوران می کند. واشنگتن پست می‌نویسد: «آخرین مرد سفیدپوست برای رمانی که کارکردها و پیش‌فرض‌های نژادپرستی را بررسی می‌کند، داستانی امیدوارکننده است. The Last Man White "رمان کوتاهی از جملات بسیار طولانی" است که به گفته گاردین، "[یک] داستان تمثیلی عجیب و زیبا... به طرز قانع کننده ای خواندنی و به طرز عجیبی موزیکال، گویی به عنوان نوعی داستان عامیانه برای نسل های آینده بازگو می شود. " اخبار و تازه های تکنولوژی و وب